حسادی

وَ خُذْ عَنّی بِاَسْماعِ اَضْدادی، وَ اَبْصارِ اَعْدایی وَ حُسّادی وَ الْباغینَ عَلَیَّ، وَ انْصُرْنی عَلَیْهِمْ. (سجادیه، ص: ۲۳۱, س:۱۰)

اَسْاَلُکَ ... اَنْ تُخَلِّصَنِی مِنْ شَرِّ مَا یُرِیدُ بِی اَعْدَایِی بِهِ وَ سَعَی بِی حُسَّادِی، وَ تَکْفِیَنِیهِمْ بِکِفَایَتِکَ وَ تَتَوَلَّانِی بِوِلَایَتِکَ وَ تَهْدِیَ قَلْبِی بِهُدَاکَ وَ تُوَیِّدَنِی بِتَقْوَاکَ وَ تُبَصِّرَنِی بِمَا فِیهِ رِضَاکَ وَ تُغْنِیَنِی بِغِنَاکَ. (مهدویه، ص: ۲۶۷, س:۷)