اللَّهُمَّ کَمْ مِنْ عَدُوٍّ ... رَدَدْتَهُ حَسِیراً، لَمْ یَشْفِ غَلِیلُهُ، وَ لَمْ تَبْرُدْ حَرَارَاتُ غَیْظِهِ وَ قَدْ عَضَّ عَلَیَّ شَوَاهُ، وَ آبَ مُوَلِّیاً قَدْ اَخْلَفَتْ سَرَایَاهُ، وَ اَخْلَفْتَ آمَالَهُ. (علویه، ص: ۲۳۵, س:۹)
اِلَهِی کَمْ مِنْ عَدُوٍّ ... رَدَدْتَهُ عَلَیْهِ، وَ لَمْ یَشْفِ غَلِیلَهُ وَ لَمْ تَبْرُدْ حَرَارَاتُ غَیْظِهِ، وَ قَدْ عَضَّ عَلَیَّ اَنَامِلَهُ، وَ اَدْبَرَ مُوَلِّیاً قَدْ اَخْفَقَتْ سَرَایَاهُ. (کاظمیه، ص: ۶۳, س:۶)