جثی

دُعَاءُ الْخَضِرِ (ع)؛ اِلَهِی قَدْ جَثَی الْعَایِدُ اِلَی الْمَعَاصِی بَیْنَ یَدَیْکَ، خَایِفاً مِنْ یَوْمٍ یَجْثُو فِیهِ الْخَلَایِقُ بَیْنَ یَدَیْکَ. (نبویه، ص: ۵۰, س:۶)

فَما اَنْ تَرَی اِلَّا جُثیً قَدْ ثَوَوْا بِها مُسَنَّمَةً تَسْفِی عَلَیْهَا الاَعاصِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۱, س:۸)