وَ اَنَا اُشْهَدُ یَا اِلَهِی بِحَقِیقَةِ اِیمَانِی وَ عَقْدِ عَزَمَاتِ یَقِینِی، وَ خَالِصِ صَرِیحِ تَوْحِیدِی، وَ بَاطِنِ مَکْنُونِ ضَمِیرِی، وَ عَلَایِقِ مَجَارِی نُورِ بَصَرِی، وَ اَسَارِیرِ صَفْحَةِ جَبِینِی، وَ خَرْقِ مَسَارِبِ نَفَسِی. (حسینیه، ص: ۱۳۲, س:۵)