یَا قَاهِرُ، یَا قَهَّارُ اَسْاَلُکَ بِمَا اَوْدَعْتَهُ عِزْرَایِیلَ مِنْ اَسْمَایِکَ الْقَهْرِیَّةِ فَانْفَعَلَتْ لَهُ النُّفُوسُ بِالْقَهْرِ اَنْ تُودِعَنِی هَذَا السِّرَّ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ حَتَّی اُلَیِّنَ بِهِ کُلَّ صَعْبٍ، وَ اُذَلِّلَ بِهِ کُلَّ مَنِیعٍ بِقُوَّتِکَ. (مهدویه، ص: ۲۹۰, س:۱۸)