تصح

اَسْاَلُکَ ... اَنْ ... تُقْبِلَ عَلَیَّ، وَ تَقَبَّلَ تَوْبَتِی، وَ تُدِیمَ عَافِیَتِی وَ تُسَهِّلَ قَضَاءَ حَاجَتِی وَ دَیْنِی، وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ فِی رِزْقِی، وَ تُصِحَّ جِسْمِی، وَ تُطِیلَ عُمْرِی. (نبویه، ص: ۴۰۴, س:۱۱)