تجعلک

اَسْاَلُکَ حُبَّکَ، وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ، وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنی اِلَی قُرْبِکَ، وَ اَنْ تَجْعَلَکَ اَحَبَّ اِلَی مِمّا سِواکَ، وَ اَنْ تَجْعَلَ حُبّی اِیّاکَ قایِداً اِلَی رِضْوَانِکَ وَ شَوْقِی اِلَیْکَ ذَایِداً عَنْ عِصْیَانِکَ. (سجادیه، ص: ۴۱۴, س:۷)