تام

سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍّ مَا اَعْجَبَهُ، وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِیبٍ مَا اَفْخَرَهُ. (نبویه، ص: ۱۱۱, س:۶)

یا تامَّ الْکِفایَةِ. (سجادیه، ص: ۲۵۷, س:۱۸)

دُعَاءُ ادْرِیسَ (ع)؛ یَا تَامُّ فَلَا تَصِفُ الْاَلْسُنُ کُنْهَ جَلَالِهِ وَ مُلْکِهِ وَ عِزِّهِ. (نبویه، ص: ۲۰, س:۱۰)