بویت

ریشه: بوا (ب.و.ا)
۱ مورد یافت شد

بُوِّئْتُ

ارْحَمْنی اِذَا انْقَطَعَ مَعْلُومُ عُمُری وَ دُرِسَ ذِکْری، وَ انْمَحَی اَثَری، وَ بُوِّیْتُ فِی الضَّریحِ مُرْتَهَناً بِعَمَلی، مَسْوُولاً عَمّا اَسْلَفْتُهُ مِنْ فارِطِ زَلَلی، مَنْسِیّاً کَمَنْ نُسِیَ مِنَ الاَمْواتِ مِمَّنْ کَانَ قَبْلی. (سجادیه، ص: ۴۴۸, س:۶)