بوجود

تَضَرَّعْتُ اِلَیْکَ سَیِّدی، لِاُقِرَّ لَکَ بِوَحْدانِیَّتِکَ، وَ بِوُجُودِ رُبُوبِیَّتِکَ، و اُثْنِی عَلَیْکَ بِما اَثْنَیْتَ عَلَی نَفْسِکَ، وَ اَصِفَکَ بِما یَلیقُ بِکَ مِنْ صِفاتِکَ، وَ اَذْکُرَ ما اَنْعَمْتَ بِه عَلَیَّ مِنْ مَعْرِفَتِکَ. (سجادیه، ص: ۵۶۶, س:۳)

یَا سَیِّدِی وَ اَنَا عَبْدُکَ، مُقِرٌّ لَکَ بِوَحْدَانِیَّتِکَ وَ بِوُجُودِ رُبُوبِیَّتِکَ. (کاظمیه، ص: ۱۳۵, س:۱۷)