فَمَنْ اَجْهَلُ مِنّی یا اِلَهی بِرُشْدِه، وَ مَنْ اَغْفَلُ مِنّی عَنْ حَظِّه، وَ مَنْ اَبْعَدُ مِنّی مِنِ اسْتِصْلاحِ نَفْسِه حینَ اُنْفِقُ ما اَجْرَیْتَ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ فیما نَهَیْتَنی عَنْهُ مِنْ مَعْصِیَتِکَ؟! (سجادیه، ص: ۱۰۱, س:۴)