ثُمَّ اَمَرَنا لِیَخْتَبِرَ طاعَتَنا، وَ نَهانَا لِیَبْتَلِیَ شُکْرَنَا، فَخالَفْنَا عَنْ طَریقِ اَمْرِه وَ رَکِبْنَا مُتُونَ زَجْرِه فَلَمْ یَبْتَدِرْنا بِعُقُوبَتِه، وَ لَمْ یُعاجِلْنا بِنِقْمَتِه، بَلْ تَاَنّانَا بِرَحْمَتِه تَکَرُّماً، وَ انْتَظَرَ مُراجَعَتَنا بِرَاْفَتِه حِلْماً. (سجادیه، ص: ۲۰, س:۲)
یَا مَنْ هَدَانِی اِلَیْهِ، وَ دَلَّنِی حَقِیقَةَ الْوُجُودِ عَلَیْهِ، وَ سَاقَنِی مِنَ الْحَیْرَةِ اِلَی مَعْرِفَتِهِ، وَ بَصَّرَنِی رُشْدِی بِرَاْفَتِهِ. (صادقیه، ص: ۳۵۶, س:۱۴)