الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ مِنْ اُمَّتِی مَنْ یُضَاهِی بِدُعَایِهِ عِنْدَ کَفِّهِ، وَ عِنْدَ انْبِسَاطِهِ نُوحاً نَبِیَّهُ. (نبویه، ص: ۱۸۲, س:۹)
اِلَهِی اَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ لَمْ یَرْجُ غَیْرَکَ بِدُعَایِهِ، وَ اَرْجُوکَ رَجَاءَ مَنْ لَمْ یَقْصُدْ غَیْرَکَ بِرَجَایِهِ. (علویه، ص: ۱۰۴, س:۱)
سَیِّدی عَبْدُکَ بِبابِکَ اَقامَتْهُ الْخَصاصَةُ بَیْنَ یَدَیْکَ، یَقْرَعُ بابَ اِحْسانِکَ بِدُعایِه، وَ یَسْتَعْطِفُ جَمیلَ نَظَرِکَ بِمَکْنُونِ رَجایِه. (سجادیه، ص: ۲۲۹, س:۱۸)