ببغی

ریشه: بغی (ب.غ.ی)
۲ مورد یافت شد

بِبَغْیٍ

اللَّهُمَّ وَ مَنْ اَرَادَنِی بِبَغْی اَوْ عَنَتٍ اَوْ مَسَاءَةٍ اَوْ شَیْءٍ مَکْرُوهٍ، مِنْ جِنِّیٍّ اَوْ اِنْسِیٍّ قَرِیبٍ اَوْ بَعِیدٍ، اَوْ صَغِیرٍ اَوْ کَبِیرٍ. (علویه، ص: ۳۵۵, س:۱۴)

اللَّهُمَّ مَنْ اَرَادَنِی مِنْ خَلْقِکَ، بِبَغْیٍ اَوْ عَنَتٍ اَوْ سُوءٍ اَوْ مَسَاءَةٍ اَوْ کَیْدٍ مِنْ جِنِّیٍّ اَوْ اِنْسِیٍّ، مِنْ قَرِیبٍ اَوْ بَعِیدٍ، صَغِیرٍ اَوْ کَبِیرٍ. (باقریه، ص: ۳۷, س:۱)