بالمساکین

اِلَهِی اِنْ اَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی وَ قَایَسْتَنِی بِعَمَلِی، فَلَیْسَ یَمْنَعُکَ ذَلِکَ مِنْ اَنْ تَکُونَ رَحِیماً بِالْمَسَاکِینَ، جَواداً لِلسَّایِلِینَ، وَهَّاباً لِلطَّالِبِینَ، غَفَّاراً لِلْمُذْنِبِینَ، لِاَنَّکَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. (علویه، ص: ۱۱۵, س:۱۰)