(لِمُحَمَّدِ بْنِ الشَّهَابِ الزُّهْرِی): اَللّهُمَّ اِنَّ ابْنَ شِهابٍ قَدْ فَزِعَ اِلَیَّ بِالْوَسیلَةِ اِلَیْکَ بِآبایی فیها، فَاَسْاَلُکَ بِالْاِخْلاصِ مِنْ آبایی وَ اُمَّهاتی الّا جُدْتَ عَلَیْهِ بِما قَدْ اَمَّلَ بِبَرَکَةِ دُعایی. (سجادیه، ص: ۱۳۷, س:۱۰)