امرین

اِلَهِی اِذَا تَلَوْنَا مِنْ صِفَاتِکَ شَدِیدَ الْعِقَابِ اَسِفْنَا، وَ اِذَا تَلَوْنَا مِنْهَا الْغَفُورَ الرَّحِیمَ فَرِحْنَا فَنَحْنُ بَیْنَ اَمْرَیْنِ فَلَا سَخْطَتُکَ تُوْمِنُنَا وَ لَا رَحْمَتُکَ تُوْیِسُنَا. (علویه، ص: ۱۰۶, س:۱۷)