فَاَسْاَلُکَ اَنْ ... تَغْفِرَ لِی جَمِیعَ مَا تَشْهَدُ بِهِ حَفَظَتُکَ وَ کَتَبَتْهُ مَلَایِکَتُکَ فِی الْحَضَرِ وَ السَّفَرِ وَ فِی الْخَلَاِ وَ الْمَلَاِ، وَ اَنْ تَجَاوَزَ عَنْ سَیِّیَاتِی فِی اَصْحَابِ الْجَنَّةِ، وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی کَانُوا یُوعَدُونَ. (علویه، ص: ۲۲۹, س:۷)
اَنَا یا رَبِّ الَّذی لَمْ اَسْتَحْیِکَ فِی الْخَلَاِ وَ لَمْ اُراقِبْکَ فِی الْمَلَاِ. (سجادیه، ص: ۲۲۳, س:۱۴)