فَلَکَ الْحَمْدُ یَا اِلَهِی اِذْ خَلَقْتَنِی بَشَراً سَوِیّاً، وَ جَعَلْتَنِی غَنِیّاً مَکْفِیّاً بَعْدَ مَا کُنْتُ طِفْلاً صَبِیّاً، تَقُوتُنِی مِنَ الثَّدْیِ لَبَناً مَرِییاً، وَ غَذَّیْتَنِی غَذَاءً طَیِّباً هَنِییاً، وَ جَعَلْتَنِی ذَکَراً مِثَالاً سَوِیّاً. (مهدویه، ص: ۲۶۵, س:۹)