سَیِّدی کَاَنِّی بِنَفْسی قَد اُضْجِعَتْ فی قَعْرِ حُفْرَتِها ... فَقُلْتَ: مَلایِکَتی فَریدٌ نَای عَنْهُ الاَقْرَبُونَ، وَ بَعیدٌ جَفاهُ الاَهْلُونَ، وَ وَحیدٌ فارَقَهُ الْمالُ وَ الْبَنُونَ، نَزَلَ بی قَریباً، وَ سَکَنَ اللَّحْدَ غَریباً. (سجادیه، ص: ۴۵۸, س:۷)
اَکَابِرُ اَوْلادٍ یَهِیجُ اکْتِیابُهُمْ اِذا ما تَناساهُ الْبَنُونُ الاَصاغِرُ. (سجادیه، ص: ۵۰۴, س:۱۲)
اَکَابِرُ اَوْلادٍ یَهِیجُ اکْتِیابُهُمْ اِذا ما تَناساهُ الْبَنُونُ الاَصاغِرُ. (سجادیه، ص: ۵۱۱, س:۱۰)