اصحابا

ریشه: صحب (ص.ح.ب)
۲ مورد یافت شد

أَصْحَاباً

(لِاَصْحَابِهِ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ): اللَّهُمَّ اِنِّی لَا اَعْرِفُ اَهْلَ بَیْتٍ اَبَرَّ، وَ لَا اَزْکَی، وَ لَا اَطْهَرَ مِنْ اَهْلِ بَیْتِی، وَ لَا اَصْحَاباً هُمْ خَیْرٌ مِنْ اَصْحَابِی، جَزَاکُمُ اللَّهُ عَنِّی خَیْراً. (حسینیه، ص: ۱۶۳, س:۴)

وَ اجْعَلْنا بِخِدْمَتِکَ لِلْعُبّادِ وَ الاَبْدالِ فی اَقْطارِها طُلّاباً، وَ لِلْخاصَّةِ مِنْ اَصْفِیایِکَ اَصْحاباً، وَ لِلْمُریدینَ الْمُتَعَلِّقینَ بِبابِکَ اَحْباباً. (سجادیه، ص: ۴۷۴, س:۱۶)