وَ لَا تُنْسِنی ذِکْرَکَ، وَ لَا تُذْهِبْ عَنّی شُکْرَکَ، بَلْ اَلْزِمْنیهِ فی اَحْوالِ السَّهْوِ عِنْدَ غَفَلاتِ الْجاهِلینَ لِآلایِکَ، وَ اَوْزِعْنی اَنْ اُثْنِیَ بِما اَوْلَیْتَنیهِ وَ اَعْتَرِفَ بِما اَسْدَیْتَهُ اِلَیَّ. (سجادیه، ص: ۳۲۹, س:۳)
وَ لَا تَخْذُلْنی عِنْدَ فاقَتی اِلَیْکَ، وَ لَا تُهْلِکْنی بِما اَسْدَیْتُهُ اِلَیْکَ، وَ لَا تَجْبَهْنی بِما جَبَهْتَ بِهِ الْمُعانِدینَ لَکَ. (سجادیه، ص: ۳۲۹, س:۵)