اسار

ریشه: اسر (ا.س.ر)
۱ مورد یافت شد

إِسَارِ

وَ اجْعَلْنی اُسْوَةَ مَنْ قَدْ اَنْهَضْتَهُ بِتَجاوُزِکَ عَنْ مَصارِعِ الْخاطِیینَ، وَ خَلَّصْتَهُ بِتَوْفیقِکَ مِنْ وَرَطاتِ الْمُجْرِمینَ، فَاَصْبَحَ طَلیقَ عَفْوِکَ مِنْ اِسارِ سُخْطِکَ، وَ عَتیقَ صُنْعِکَ مِنْ وَثاقِ عَدْلِکَ. (سجادیه، ص: ۱۸۹, س:۱۲)