اَنْتَ الَّذِی مَنَنْتَ عَلَی الْجَایِرِینَ عَنْ قَصْدِکَ فَسَدَدْتَهُمْ وَ قَوَّمْتَ مِنْهُمْ عَثْرَ الزَّلَلِ فَمَنَحْتَهُمْ مَحَبَّتَکَ وَ جَنَّبْتَهُمْ مَعْصِیَتَکَ وَ اَدْرَجْتَهُمْ دَرَجَ الْمَغْفُورِ لَهُمْ وَ اَحْلَلْتَهُمْ مَحَلَّ الْفَایِزِینَ، فَاَسْاَلُکَ یَا مَوْلَایَ، اَنْ تُلْحِقَنِی بِهِمْ. (علویه، ص: ۴۰۷, س:۱۷)