وَ اضْرِبْ عَلَیْهِمْ (عَدُوِّی) سُرَادِقَ الظُّلْمَةِ وَ حُجُبَ الْحَیْرَةِ وَ کَآبَةَ الْغَمْرَةِ وَ ابْتَلِهِمْ بِالْبَلَاءِ وَ اخْسَاْهُمْ وَ اَعْمِهِمْ وَ اجْعَلْ کَیْدَهُمْ فِی تَبَابٍ وَ اَوْهِنْ اَمْرَهُمْ، وَ اجْعَلْ سَعْیَهُمْ فِی خُسْرَانٍ وَ طَلَبَهُمْ فِی خِذْلَانٍ. (علویه، ص: ۲۴۷, س:۱۷)