فَاَجِرْنِی مِنْ فَضِیحَاتِ دَارِ الْبَقَاءِ عِنْدَ مَوَاقِفِ الْاَشْهَادِ ... مِنْ ذِی رَحِمٍ کُنْتُ اَحْتَشِمُ مِنْهُ لِسَرِیرَاتِی، لَمْ اَثِقْ بِهِمْ فِی السِّتْرِ عَلَیَّ، وَ وَثِقْتُ بِکَ فِی الْمَغْفِرَةِ لِی، وَ اَنْتَ اَوْلَی مَنْ وُثِقَ بِهِ. (علویه، ص: ۱۸۲, س:۱۳)
فَاَجِرْنی ... مِنْ جارٍ کُنْتُ اُکَاتِمُهُ سَیِّیاتی، وَ مِنْ ذی رَحِمٍ کُنْتُ اَحْتَشِمُ مِنْهُ فی سَریراتی، لَمْ اَثِقْ بِهِمْ رَبِّ فی السِّتْرِ عَلَیَّ، وَ وَثِقْتُ بِکَ رَبِّ فِی الْمَغْفِرَةِ لی. (سجادیه، ص: ۱۷۱, س:۴)