احبه

یَا مَنْ هُوَ اِلَی مَنْ اَحَبَّهُ قَرِیبٌ. (نبویه، ص: ۱۳۴, س:۱۳)

وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ، وَ اَحِبَّ مَنْ اَحَبَّهُ، وَ اَبْغِضْ مَنْ اَبْغَضَهُ. (نبویه، ص: ۵۸۱, س:۱۳)

اللَّهُمَّ الْعَنْ مُبْغِضِی عَلِیٍّ، اللَّهُمَّ اَبْغِضْ مَنْ اَبْغَضَهُ، وَ اَحِبَّ مَنْ اَحَبَّهُ. (نبویه، ص: ۶۰۳, س:۸)

اللَّهُمَّ یَا مَنْ لَا یُعْجِزُهُ شَیْءٌ اَرَادَهُ، وَ لَا یَحُولُ بَیْنَهُ وَ بَیْنَهُ حَایِلٌ وَ لَا یَمْنَعُهُ مِنْهُ مَانِعٌ، وَ لَا یَفُوتُهُ شَیْءٌ طَلِبَهُ اَوْ اَحَبَّهُ. (علویه، ص: ۲۴۹, س:۹)

فَنَحْنُ مَوَالِیُّ عَلِیٍّ (ع)، وَ اَوْلِیَاوُهُ کَمَا اَمَرْتَ نُوَالِیهِ وَ نُعَادِی مَنْ یُعَادِیهِ، وَ نَبْرَاُ مِمَّنْ یَبْرَاُ مِنْهُ، وَ نُبْغِضُ مَنْ اَبْغَضَهُ، وَ نُحِبُّ مَنْ اَحَبَّهُ. (صادقیه، ص: ۵۰۰, س:۱۱)

لِلْحَسَنِ (ع)، اللَّهُمَّ اَحِبَّهُ، فَاِنِّی اُحِبُّهُ. (نبویه، ص: ۵۸۳, س:۲)

لِلْحَسَنِ (ع)، اللَّهُمَّ اِنَّ هَذَا ابْنِی وَ اَنَا اُحِبُّهُ فَاَحِبَّهُ وَ اَحِبَّ مَنْ یُحِبُّهُ. (نبویه، ص: ۵۸۲, س:۱۵)

لِلْحَسَنِ (ع)، اللَّهُمَّ اِنِّی اُحِبُّهُ، فَاَحِبَّهُ، وَ اَحِبَّ مَنْ یُحِبُّهُ. (نبویه، ص: ۵۸۲, س:۱۸)

لِلْحَسَنِ (ع)، اللَّهُمَّ اَحِبَّهُ، فَاِنِّی اُحِبُّهُ. (نبویه، ص: ۵۸۳, س:۲)

لِلْحَسَنِ (ع)، اللَّهُمَّ اِنِّی اُحِبُّهُ، فَاَحِبَّهُ. (نبویه، ص: ۵۸۳, س:۲)