اجبتنا

اِنَّکَ اِنْ اَجَبْتَنَا فَبِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ وَ لِاِتْمَامِ مَا بِنَا مِنْ نَعْمَایِکَ، وَ اِنْ رَدَدْتَنَا فَبِلَا ذَنْبٍ مِنْکَ لَنَا، وَ لَکِنْ بِجِنَایَتِنَا عَلَی اَنْفُسِنَا. (علویه، ص: ۱۹۹, س:۱۰)