ریشه:

ضیف (ض.ی.ف)

کلمات: اضف، اضفنی، اضیافا، اضیافک، الضیافة، بضیافته، تضاف، ضیافتی، ضیف، ضیفک، فاضفنی،
۱۷ مورد یافت شد

أَضِفْنِی

اللَّهُمَّ اَضِفْنِی بِاَکْرَمِ کَرَامَتِکَ. (حسنیه، ص: ۱۰۰, س:۱۴)

أَضْفِ

وَ اَضْفِ عَلَیَّ سُرادِقاتِ حِفْظِکَ. (سجادیه، ص: ۲۸۵, س:۲)

أَضْیَافاً

یَا مَوْلَایَ اِنَّ لَکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ اَضْیَافاً فَاجْعَلْنِی مِنْ اَضْیَافِکَ فَقَدْ نَزَلْتُ بِفِنَایِکَ، رَاجِیاً مَعْرُوفَکَ. (صادقیه، ص: ۴۹۹, س:۱۰)

أَضْیَافِکَ

یَا مَوْلَایَ اِنَّ لَکَ فِی هَذِهِ اللَّیْلَةِ اَضْیَافاً فَاجْعَلْنِی مِنْ اَضْیَافِکَ فَقَدْ نَزَلْتُ بِفِنَایِکَ، رَاجِیاً مَعْرُوفَکَ. (صادقیه، ص: ۴۹۹, س:۱۱)

الضِّیَافَةَ

یَا مَوْلَایَ یَا اَمِیرَ الْمُوْمِنِینَ هَذَا یَوْمُ الْاَحَدِ وَ هُوَ یَوْمُکَ وَ بِاسْمِکَ وَ اَنَا ضَیْفُکَ فِیهِ وَ جَارُکَ فَاَضِفْنِی یَا مَوْلَایَ وَ اَجِرْنِی فَاِنَّکَ کَرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیَافَةَ وَ مَاْمُورٌ بِالْاِجَارَةِ. (مزار، ص: ۱۰۳, س:۸)

بِضِیَافَتِهِ

فَاِذا اَوْرَدْتَهُ (الْمَوْتُ) عَلَیْنا، وَ اَنْزَلْتَهُ بِنا، فَاَسْعِدْنا بِه زایِراً، وَ آنِسْنا بِه قادِماً، وَ لَا تُشْقِنا بِضِیافَتِه، وَ لَا تُخْزِنا بِزیارَتِه. (سجادیه، ص: ۱۹۱, س:۵)

تُضَافُ

اَسْاَلُکَ یَا مَنْ ... لَا مَعَهُ اِلَهٌ، وَ لَا اِلَهٌ سِوَاهُ، وَ لَا لَهُ فِی مُلْکِهِ شَرِیکٌ، وَ لَا تُضَافُ الْعِزَّةُ اِلَّا اِلَیْهِ. (جوادیه، ص: ۱۳۳, س:۴)

ضَیْفٍ

اللَّهُمَّ اِنَّ لَکَ حُقُوقاً فَتَصَدَّقْ بِهَا عَلَیَّ، وَ لِلنَّاسِ قِبَلِی تَبِعَاتٌ فَتَحَمَّلْهَا عَنِّی، وَ قَدْ اَوْجَبْتَ یَا رَبِّ لِکُلِّ ضَیْفٍ قِریً، وَ اَنَا ضَیْفُکَ فَاجْعَلْ قِرَایَ اللَّیْلَةَ الْجَنَّةَ. (صادقیه، ص: ۴۹۹, س:۱۴)

ضَیْفُکَ

اِلَهِی ضَیْفُکَ بِبَابِکَ، یَا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیءُ، فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَکَ، یَا کَرِیمُ. (حسنیه، ص: ۹۶, س:۹)

اللَّهُمَّ اِنَّ لَکَ حُقُوقاً فَتَصَدَّقْ بِهَا عَلَیَّ، وَ لِلنَّاسِ قِبَلِی تَبِعَاتٌ فَتَحَمَّلْهَا عَنِّی، وَ قَدْ اَوْجَبْتَ یَا رَبِّ لِکُلِّ ضَیْفٍ قِریً، وَ اَنَا ضَیْفُکَ فَاجْعَلْ قِرَایَ اللَّیْلَةَ الْجَنَّةَ. (صادقیه، ص: ۴۹۹, س:۱۴)

وَ اَنَا ضَیْفُکَ فَاجْعَلْ قِرَایَ الْجَنَّةَ، وَ اَطْعِمْنِی عِنَباً وَ رُطَباً. (صادقیه، ص: ۶۲۳, س:۱۶)

اللَّهُمَّ لَکَ حَجَجْتُ وَ اِیَّاکَ اَجَبْتُ وَ اِلَیْکَ وَفَدْتُ وَ لَکَ قَصَدْتُ وَ بِکَ صَمَدْتُ وَ زِیَارَتَکَ اَرَدْتُ وَ اَنَا فِی فِنَایِکَ وَ فِی حَرَمِکَ وَ ضَیْفُکَ وَ عَلَی بَابِ بَیْتِکَ، نَزَلْتُ سَاحَتَکَ وَ حَلَلْتُ بِفِنَایِکَ. (رضویه، ص: ۱۰۲, س:۸)

یَا مَوْلَایَ یَا اَمِیرَ الْمُوْمِنِینَ هَذَا یَوْمُ الْاَحَدِ وَ هُوَ یَوْمُکَ وَ بِاسْمِکَ وَ اَنَا ضَیْفُکَ فِیهِ وَ جَارُکَ فَاَضِفْنِی یَا مَوْلَایَ وَ اَجِرْنِی فَاِنَّکَ کَرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیَافَةَ وَ مَاْمُورٌ بِالْاِجَارَةِ. (مزار، ص: ۱۰۳, س:۸)

ضِیَافَتِی

فَقُلْتَ: مَلَایِکَتِی فَرِیدٌ نَاَی عَنْهُ الْاَقْرَبُونَ ... فَتُحْسِنُ عِنْدَ ذَلِکَ ضِیَافَتِی، وَ تَکُونُ اَرْحَمَ لِی مِنْ اَهْلِی وَ قَرَابَتِی. (علویه، ص: ۱۱۲, س:۱۳)

اِلَهی کَاَنّی بِنَفْسی قَدِ اضْطَجَعَتْ فی حُفْرَتِها فَقُلْتَ: مَلایِکَتی فَریدٌ ... قَدْ کَانَ لی فی دارِ الدُّنْیا داعِیاً وَ لِنَظَری لَهُ فی هَذَا الْبَیْتِ الْجَدیدِ راجِیاً فَتُحْسِنُ هُنالِکَ ضِیافَتی. (سجادیه، ص: ۴۲۶, س:۱۶)

سَیِّدی کَاَنِّی فی قَعْرِ حُفْرَتِها فَقُلْتَ: مَلایِکَتی فَریدٌ ... کَانَ لی فی دارِ الدُّنْیا داعِیاً، وَ لِنَظَری لَهُ فی هَذَا الْیَوْمِ راجِیاً، فَتُحْسِنُ عِنْدَ ذلِکَ ضِیافَتی، وَ تَکُونُ اَشْفَقَ عَلَیَّ مِنْ اَهْلی وَ قَرابَتی. (سجادیه، ص: ۴۵۸, س:۹)

فَأَضِفْنِی

یَا مَوْلَایَ یَا اَمِیرَ الْمُوْمِنِینَ هَذَا یَوْمُ الْاَحَدِ وَ هُوَ یَوْمُکَ وَ بِاسْمِکَ وَ اَنَا ضَیْفُکَ فِیهِ وَ جَارُکَ فَاَضِفْنِی یَا مَوْلَایَ وَ اَجِرْنِی فَاِنَّکَ کَرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیَافَةَ وَ مَاْمُورٌ بِالْاِجَارَةِ. (مزار، ص: ۱۰۳, س:۸)