دُعَاءُ نُوحٍ (ع)؛ اِنِّی کُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا اَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِیَابَهُمْ وَ اَصَرُّوا وَ اسْتَکْبَرُوا اسْتِکْبَاراً. (نبویه، ص: ۲۲, س:۵)