ضَرَبْتُ بِاِذْنِ اللَّهِ بَیْنِی وَ بَیْنَ ... کُلِّ مُعَانٍ اَوْ مُعِینٍ عَلَی مَقَالَةٍ مُغْرِیَةٍ اَوْ حِیلَةٍ مُوذِیَةٍ اَوْ سِعَایَةٍ مُشْلِیَةٍ اَوْ عِیلَةٍ مُرْدِیَةٍ وَ کُلِّ طَاغٍ ذِی کِبْرِیَاءٍ اَوْ مُعْجَبٍ ذِی خُیَلَاءَ عَلَی کُلِّ نَفْسٍ فِی کُلِّ مَذْهَبٍ. (علویه، ص: ۲۶۲, س:۱۵)