شدای (ش.د.ا.ی)

یَا اِهْیاً، اَشَرَاهِیّاً آذونَا اَصْباوُثَ ال شدای. (باقریه، ص: ۴۲, س:۱۰)

دُعَاءُ ابْرَاهِیمَ (ع)؛ یَا آهِیّاً شَرَاهِیّاً آذُونِی اَصْبَاوُثَ آلِ شَدَایَ. (نبویه، ص: ۳۱, س:۱۹)