شخب (ش.خ.ب)

وَ اشْغَلْ قَلْبِی بِعَظِیمِ شَاْنِکَ، وَ اَرْسِلْ مَحَبَّتَکَ اِلَیْهِ حَتَّی اَلْقَاکَ وَ اَوْدَاجِی تَشْخُبُ دَماً. (صادقیه، ص: ۴۱۱, س:۱۳)