ریشه:

سنح (س.ن.ح)

۱ مورد یافت شد

سَانِحَ

وَ لَقِّنِی اللَّهُمَّ فِی سَفَرِی نُجْحَ طَایِرِ الْوَاقِیَةِ، وَ هَنِّیْنِی غُنْمَ الْعَافِیَةِ وَ خَفِیرَ الْاسْتِقْلَالِ، وَ دَلِیلَ مُجَاوَزَةِ الْاَهْوَالِ، وَ بَاعِثْ وُفُورَ الْکِفَایَةِ، وَ سَانِحَ خَفِیرَ الْوِلَایَةِ. (جوادیه، ص: ۱۲۳, س:۴)