ریشه:

حلک (ح.ل.ک)

۱ مورد یافت شد

الْحَلِکَ

وَ اَسْاَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَتَحَرَّکَ، وَ تَزَعْزَعَ وَ اسْتَفْرَکَ وَ دَرَجَ اللَّیْلَ الْحَلِکَ، وَ دَارَ بِلُطْفِهِ الْفَلَکُ، فَهَمَکَ فَتَعَالَی رَبُّنَا، فَلَا اِلَهَ اِلَّا اَنْتَ. (صادقیه، ص: ۲۱۲, س:۶)