فَاَغِثْ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ عُبَیْدَکَ الْمُبْتَلَی، وَ اَرِهِ سَیِّدَهُ یَا شَدِیدَ الْقُوَی، وَ اَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْاَسَی وَ الْجَوَی وَ بَرِّدْ غَلِیلَهُ. (مهدویه، ص: ۳۱۸, س:۲۱)
وَ هَلْ هِیَ الّا لَوْعَةٌ مِنْ وَرایِها جَویً قاتِلٌ اَوْ حَتْفُ نَفْسٍ یَسُوقُها. (سجادیه، ص: ۵۲۲, س:۷)
فَزادَنی جَلیلُ الْخَطْبِ لِفَقْدِهِمْ جَویً، وَ خانَنِی الصَّبْرُ حَتَّی کَاَنّی اَوَّلُ مُمْتَحَنٍ اَتَذَکَّرُ مَعارِفَ الدُّنیا وَ فِراقَ الاَحِبَّةِ. (سجادیه، ص: ۵۲۳, س:۱)